Op bezoek bij Bolichwerke
Bij een lampenfabriek had ik het beeld dat een plaat staal via een grote lange lopende band aan het einde is omgetoverd tot een quasi kwalitatieve, maar mooie lamp. Maar toen ik startte met de ideeën voor Verlichting van Toen is dit gelukkig bijgesteld. Er is een bedrijf waarbij nog veel handwerk plaats vindt en daardoor krijgt elke lamp dat beetje liefde en aandacht waar wij als mensen toch zo erg naar verlangen.
Eerst een stukje geschiedenis voordat ik kort ga vertellen over mijn bezoeken aan de fabriek tot nu toe. In 1911 start Eugen Bolich het bedrijf Bolich & Neuhausel. De focus lag hier op de productie van reflectoren en elektrische artikelen. Slechts een jaar later veranderd de naam van het bedrijf al naar; Bolichwerke.
In de jaren die volgen werd de productie uitgebreid met strijkijzers en verwarmingsketels. Tijdens de wereldoorlog werd Bolichwerke zelfs gedwongen tot de productie van bewapening. Toch komt dit schitterende bedrijf na de oorlog weer terug bij de oorsprong; verlichting. Na een ongeval in 1960 neemt de broer van Eugen, Anton Bolich het bedrijf over. Het bedrijf komt uiteindelijk in handen van zijn jongste zoon, Erich Bolich en zijn andere 3 kinderen als opvolgers.
In de jaren 70 wordt het emailleren steeds vaker vervangen door de moderne verfspuittechnologie. Dit brengt veel vernieuwingen met zich mee in het proces en zodoende in de fabriek.
Erich Bolich sterft op 67-jarige leeftijd en zijn aandeel in het bedrijf wordt overgedragen aan zijn zoon Günther Bolich. Er keert rust terug in de bewogen tijden.
1991; Het jaar dat in de fabriek een milieuvriendelijk poedercoatingsysteem werd aangebracht. Ook zijn de staalplaatmachines vernieuwd in dit jaar. De grootste vernieuwingen tot dan toe. In 2000 wordt de vanaf 1911 vervaardigde collectie de ‘Collectie EBOLICHT’ genoemd. Een herinnering aan de stichter van het bedrijf Eugen Bolich.
Vandaag de dag produceert Bolichwerke verlichting (reflectoren) van hoge kwaliteit volgens de behoefte van zijn klanten. En dat willen zij ook blijven voortzetten. Alleen het ‘uiterlijk’ is misschien gemoderniseerd en de collectie is groter geworden, Bolichwerke zal handwerk en maatwerk blijven leveren!
Dit is waarop ik zo verliefd ben geworden. En dan nog niet eens op de twee mannen, meneer Gunther Bolich en zijn zoon Benny Bolich, die heel hun ziel en zaligheid in dit prachtige bedrijf stoppen. Ondertussen ben ik samen met familie en vrienden meerdere keren langs geweest en iedere keer ontdek ik weer nieuwe dingen. De eerste keer keek ik mijn ogen uit wat al die handen precies aan het doen waren en welke volgende beweging kwam. Afgelopen keer had ik gelukkig eens de tijd om leuke gesprekken te voeren met medewerkers en zo kwam ik weer achter bepaalde dingen:
‘Het goed leren maken van een lamp uit de ‘collectie EBOLICHT’ kan 2 tot 3 jaar duren.’
Hier ben ik dus (nog) maar niet aan begonnen, maar ik heb wel even mijn bijdrage mogen leveren. Kijk jij even mee naar het onderstaande korte filmpje? Ik laat jou even mijn kunsten zien..